TOGO went to GENT

​

Op 2-3-4 november 2018 werd mooie Gent overspoeld door 14 curieuzeNEUZEN uit Wommelgem. Niet letterlijk overspoeld natuurlijk want we hebben geen druppel water gezien. Of toch…. de Leie, de rivier met mooie oude historische gebouwen op de oevers en die sinds het openleggen van de Reep ervoor gezorgd heeft dat de oude Gentse binnenstad een eiland is geworden. Gent straalt gewoon gezelligheid uit met zijn vele bezienswaardigheden, marktjes, winkels en horecazaken. Het wemelt er dan ook van de toeristen uit alle windstreken.

​

We verbleven in het majestueuze hotel “De Flandre” aan de Poel. Een karaktervol gebouw met moderne comfort, een verzorgd ontbijtbuffet en een uitstekende ligging in het hart van Gent en met zicht op het Gravensteen.

​

Op vrijdagmorgen aangekomen, hebben we uiteraard onmiddellijk een zonnig terrasje opgezocht. Na een korte wandeling was het dan tijd voor de lunch in het “Groot Vleeshuis”. Zoals U merkt typische TOGO-activiteiten. Eten en drinken. Dus ook ’s avonds een lekker menuutje in restaurant “De Witte Leeuw” op de Graslei.

​

Zaterdag was dan weer een dag vol activiteiten. Wandelen, wandelen en nog een wandelen om genoeg calorieën te verbranden. ’s Morgens gingen we op stap met Mieke, een Gentse gids met een passie voor haar stad. Zij kon ons boeien met haar verhalen over de oude haven van Gent en samen met haar bezochten we het Gravensteen.

​

In de namiddag trokken we samen met gids Nick van Charlie Tours op een chocoladewandeling door Gent. Een wandeling van chocolatier naar chocolatier doorspekt met verhalen over het historisch verleden van Gent. Leerrijk en lekker.

​

s’Avonds naar restaurant “t Fondueloftje” voor een gezellige Teppanyaki. Vis en vlees à volanté op de bakplaat. Nadat we ons buikje vol en rond hadden gegeten nog een kleine wandeling naar het hotel om daar dan te genieten van een fel verdiende nachtrust.

​

Zondagmorgen na het ontbijt maakten we nog een wandeling langs de zondagmarkten in Gent tot aan de Portus Ganda, daar waar de Schelde en de Leie samenvloeien. En dan was het tijd om af te ronden. Nog een drankje in de zon op een terras van de Vrijdagmarkt en daarna vertrok iedereen terug richting Wommelgem.

De drie dagen in Gent waren zalig mede door het weer en door het gezelschap. Gent blijkt dan toch een pareltje in Vlaanderen te zijn. Klein, fijn en leuk om te vertoeven.

​

Op naar het volgende TOGO-weekend.

​

EIKBIDDER

Weekendje Gent

In het weekend van 30/06/2018 en 01/07/2018 hing er boven Wommelgem opnieuw de geur van vers ingesmeerde wielrennersbenen.  TOGO vertrok op z'n jaarlijkse fietsweekend.  Dit jaar lag de eindbestemming in het buitenland.  Liefst 21 sportievelingen namen deel aan deze met zonovergoten fietstocht.  Na een lekker broodje in de afspanning "Bosduin" in Kalmthout zette het peloton zich verder op weg naar Roosendaal.  Het laatste stuk van onze helletocht liep over het parcours van het Nederlands kampioenschap wielrennen.  In hotel Bastion wachtte nog een andere verrassing.  Het hotel zat vol met wielrenners, beloften en profs.   Uiteraard voelde we ons er allemaal thuis en op onze plaats.  Een mooie verzameling topsporters bij elkaar.   Na een lekker avondmaal, een welverdiende nachtrust en na een chaotisch ontbijt zette onze groep zich terug in beweging richting Wommelgem.  Zwetende en zwoegend tegen de wind in belandden wij op het militair vliegveld van Brasschaat waar we opnieuw een lekker broodje kregen voorgeschoteld in "Kwartier Noord".  Daarna nog een laatste inspanning en een kort ritje huiswaarts.  Moe maar voldaan hebben we er nog éné of twee gepakt op het terras van de Familia en zijn daarna gelukzalig gaan douchen en slapen.  Het was weer goed, gezellig, lekker maar vooral heel warm.  Tot de volgende!

​

EIKBIDDER

Op weg naar Roosendaal

Een leuke havenrondvaart en pannenkoeken à volonté.  Wie bedenkt het.  Wel….Jan Plezier zorgt hiervoor.  Vanaf de Londenbrug zette de Jan Plezier-schuit koers richting Antwerpse dokken.  En ondertussen werd er in de kombuis duchtig gebakken en gebakken en gebakken.  Honderden pannenkoeken rolde er van de band.  Niemand moest aanschuiven.  Alleen maar smikkelen en smullen van zoveel pannenkoeken dat je opkon.  Met suiker, siroop, confituur, choco…Het kon niet op.  Een geluk dat de boot niet zonk met al die ronde, dikke TOGO-buiken.  Een schitterend idee.  Ik heb zelfs vernomen dat Jan Plezier soms uitvaart met een ribbekesboot.  Wie weet, de volgende keer?

Eikbidder

Voeg meer informatie toe over dit item...

Op paasmaandag 2 april 2018 was het weer smullen van een heerlijke brunch geprepareerd door onze kookequipe.  Ook dit jaar was de lieve paashaas de kleinsten niet vergeten.  Hij had weer kwistig met chocolade eieren gestrooid.  Een festijn voor groot en klein.  En weeral een geweldige opkomst maar wat wil je….. Als er te feesten valt, laat geen enkel TOGO-lid verstek gaan.  Op naar de volgende.

Eikbidder

Voeg meer informatie toe over dit item...

15 jaar T.O.G.O.  Tot ons genoegen opgericht.  En of het een genoegen was.  15 jaar van gezellig samen zijn, sporten (voetbal, badminton, volleybal, wandelen, petanque,…), fiets- en andere weekendjes, kookavonden en bezoekjes links en rechts.  Dit moest gevierd worden.

Op 01 december 2017 werd er gefeest en T.O.G.O trakteerde zijn leden op een lekker buffet.  Gratis en voor niks.  Een prachtig initiatief zou ik zeggen!  Voor één keer niet zelf gemaakt.  De kookploeg kreeg een welverdiende rustdag.  Het voortreffelijke buffet werd geleverd door “De Welvaert”.                                        En het was verdorie goed….

Op naar de volgende 15 jaar T.O.G.O met hopelijk en naar alle waarschijnlijkheid binnen de 5 jaar opnieuw een groot feest ter gelegenheid van “20 jaar T.O.G.O”

​

Tot de volgende,  Eikbidder

Voeg meer informatie toe over dit item...

Op zondag 26 november 2017 was het weer zover.  De Sint bracht opnieuw een bezoekje aan de brave T.O.G.O-kinderen.  Vele meisjes en jongens waren komen opdagen om de Goed Heilig man en zijn twee knechten te verwelkomen.  Na het zingen van enkele passende liedjes en na een persoonlijk gesprekje met de Sint kreeg ieder van de kinderen een zak vol verrassingen.  Ook dit jaar had de Sint weer zijn best gedaan om alle kinderen te belonen met leuk speelgoed en wat lekkers.

Lekkers was er ook voor de oudere T.O.G.O-leden.  Zij konden genieten van een Sinterklaasbrunch klaar gemaakt door de beroemde kookploeg.  En ’t was weer goed.  Nog 365 keren slapen en ’t is weer feest!!!

Uw correspondent “Eikbidder”

Het jaarlijkse TOGO-wapenstilstandweekend ging dit jaar eens niet naar het Westen maar naar het Oosten van ons landje. Ze hebben daar niet zoveel water als aan de kust, duh…. maar mooie natuur en lekker eten hebben ze er in overvloed.
De Limburgers hadden zelfs nog wat schitterend weer opzij gelegd om TOGO te verwelkomen. We hadden afgesproken en kwamen samen voor het hotel “The Lodge” in Houthalen-Helchteren. Een tof hotel van dezelfde keten als het hotel “La Royale” in Leuven. Dat voorspelde dus meteen het één en het andere op culinaire gebied. En laat ons (h)eerlijk zijn, ze hebben ons opnieuw niet teleur gesteld. Een ruim ontbijtbuffet en 2 X een heerlijk driegangenmenu. Top.
 

De eerste dag ging een deel van de groep de buurt ontdekken terwijl een ander groepje naar domein “Hengelhoef” trok om eens te zien wat er geworden was van het ooit zo roemruchte vakantiedomein. Het verdict: triestig en zwaar verloederd. Soit….

Dag 2 : een flinke wandeling naar brouwerij “Ter Doolen”. Hoe kan het ook anders, we zijn immers met TOGO op stap. Een leuke wandeling met een verrassende tussenstop in het midden van de bossen. Langs de fietsroute dook plots het huisje op van “La Reine Sucrée”. De gesuikerde koningin had die dag en speciaal voor ons, haar huisje geopend voor een lekker bord soep met een stevige boerenboterham. Ook aan de nog dampende appeltaart kon niemand weerstaan.
Ove(n)(r)heerlijk. In de brouwerij werden we opgewacht door onze gids. Een gepensioneerde geschiedenisleraar, rad van tong en gepassioneerd door “Ter Doolen”. Door hem weten we nu dat “Ter Doolen” eigenlijk betekent “op de dool”. Dit omdat er in de Middeleeuwen in deze streek veel reizigers het spoor bijster geraakte. De monniken van de abdij van Sint-Truiden kwamen ook naar hier afgezakt omdat de Pest was uitgebroken in de stad. Door deze binding met de paters mochten de brouwers van “Ter Doolen” hun brouwsel een abdijbier noemen. Na het bezoek mocht een degustatie uiteraard niet ontbreken. Schol….

Op dag drie werden we ’s morgens even teruggeflitst naar 14-18. In de kerk aan de overkant van het hotel was er een eredienst ter gelegenheid van wapenstilstand, 100 jaar na het begin van “den Groote Oorlog”. Een parade van oude oorlogsvoertuigen en figuranten gekleed in de uniformen uit die tijd.

Tijd om te vertrekken richting Beringen voor een bezoek aan de mijnsite. Ook hier weer met een gids die het klappen van de zweep kende. Hij had zelf jaren in de mijn gewerkt tot deze sloot in 1989. We volgden de route die de mijnwerkers dagelijks moesten volgen tot in de put. De enorme mijngebouwen en installaties maken deel uit van ons industrieel erfgoed. Wat er zich onder de grond afspeelde, werd op schitterende wijze nagebouwd in de kelder van het clubhuis van “De Vrienden van de Mijn”. Indrukwekkend met licht en klank, alles erop en eraan. We kregen nog meer bewondering voor de mannen die dagelijks hun leven riskeerden op honderden meters diepte en in erbarmelijke omstandigheden. Hoedje af…. Daarna nog een croqueske bij de mijnwerkers en ons geslaagd weekendje zat er weeral op.
Een leuk en gezellig weekend met dank aan onze Ludo voor de perfecte organisatie.
 

Op naar volgend jaar en het volgende TOGO-weekendje. Ik kijk nu al uit naar het fietsweekendje in juni 2018.
 

EIKBIDDER

weekend uitstap

Onze jaarlijkse fietstweedaagse kon op zaterdag 28 juni 2014 niet beter beginnen dan met... spek en eieren in de Familia bij Brigitte en Rudy. Net zoals de echte profs een stevig ontbijt om daarna de volle afstand van 50 km aan te vatten richting Kasterlee. Twaalf afgetrainde wielrenners, twee volgwagens en vijf begeleiders gingen op weg met maar één vraag in gedachte "houden we het droog?".

​

Frank Deboosere had anders niet veel goeds voorspeld. Maar van wederomkeer had TOGO de weergoden aan hun kant. Pakweg 15 druppels zijn er gevallen. Voor de rest weinig wind, geregeld zon en zoet lopende wegen met rond de middag een eerste tussenstop in Gasthof "De Roskam" in Vorselaar. Hier wachtte ons geen traditioneel broodje of simpele croque-monsieur maar een heus broodjesbuffet. Verse broodjes, zelfgebakken brood, een heel gamma hartig beleg en zoetigheden. Kortom een schot in de roos. Na de lunch werd de fietstocht verder gezet met meer dan voldoende energie in lijf en leden.

In Kasterlee aangekomen, zocht iedereen zijn kamer op in het Motel "Cleo" om zich op te frissen en klaar te maken voor de laatste inspanning van de eerste dag..een kleine wandeling naar restaurant "Hof ter Rielen".

Daar werden we voor de twee keer die dag culinair in de watten gelegd.

De avond sloot echter af in mineur. Ons Josée werd op terugweg naar het hotel onwel. Gelukkig hadden we dit jaar onze eigen verpleegster Sophie meegebracht. Zij ontfermde zich over Josée en er werd terecht beslist om een ziekenwagen ter plaatse te vragen. Josée bracht de nacht in het ziekenhuis van Turnhout door en werd ondertussen overgebracht naar Antwerpen. Volgens de laatste berichten is haar toestand thans stabiel en een noodzakelijke operatie wordt eerstdaags uitgevoerd. Nadat we wat bekomen waren van alle commotie genoten we van een welverdiende nachtrust.
 

Op zondag sprongen we weer vol goede moed ons stalen ros op om onze terugreis aan te vatten. Een rit van goed 55 km via Herentals over de mooiste Kempense fietswegen naar Wommelgem. Maar uiteraard niet zonder tussenstop in Herenthout om er de hongerige wolven er spijzen. In "De pastinaak" was het weeral van dat..een heerlijk lunchbuffet met alles erop en eraan. Lekker eten in een leuk kader. Een aanrader om zomaar eens langs te gaan.
 

Na de middag gingen we dan op weg voor de laatste loodjes. Met een kleine voorsprong op het geplande uurschema arriveerden het TOGO-peleton daar waar het de dag voordien gestart was. In de Familia te Wommelgem dronken we tot slot nog een dikverdiende frisse pint en voor zij die al terug honger hadden waren er deze keer geen frieten maar smoutebollen van de kermis. Dus al bij al weer een superleuke en geslaagde tweedaagse met speciale dank aan de organisatoren Dany en Patrick, de chauffeurs Rik en zuster Sophie en aan de morele ondersteuners Yvonne, Lucie en Jos. Op naar de fietstocht van 2015!!!

Tot schrijft,
 

EIKBIDDER

fiets 2-daagse naar kasterlee